زنان و مردان می‌توانند با حفظ شئون در کنار هم وارد استادیوم شوند
تمرین «با هم دیدن»
تماشای فوتبال مردان در استادیوم هنوز برای زنان جزء امور ممنوعه محسوب می‌شود. حتی در بازی‌های پیشکسوتان هم جایی برای زنان نیست، با این حال بازی‌هایی در لیگ برتر انجام می‌شود که نشان می‌دهد چقدر تصورها در مورد حضور تماشاگران زن و مرد روی سکوهای استادیوم‌ها غلط است.
جمعه صبح، احتمالا آخرین وقتی است که می‌شود در آن بازی فوتبال برگزار کرد. حداقل با در نظر گرفتن اینکه فوتبال به تماشاگران زنده است و تماشاگران هم من و شمایی هستیم که ترجیح می‌دهیم یک صبح جمعه را کمی بیشتر بخوابیم؛ با این حال تماشاگران این بازی خاص نشان دادند نه صبح جمعه بودن بازی، آنها را از استادیوم بیرون می‌اندازد، نه کمتر شناخته‌شده بودن یکی از طرف‌های بازی.
جمعه گذشته، بازی ملوان و آذرخش، ۱۰:۳۰ صبح در زمین ورزشگاه راه‌آهن برگزار شد. سکوهای پایین‌تر را زنان اشغال کرده بودند و در سکوهای بالایی، تماشاگران مرد نشسته بودند. مثل همه بازی‌های دیگر، پرچم و بوق و بوقچی به‌راه بود و هر دو گروه تماشاچیان هوادار آذرخش و ملوان، شعارهای از پیش هماهنگ‌شده‌ای داشتند که در طول ۹۰ دقیقه بازی فریاد بزنند. حتی برای خبرنگاران هم تساوی رعایت شده بود. در حالی که در بازی‌های مردان، خبرنگاران زن راه دشواری برای ورود به استادیوم و گزارش بازی دارند، در بازی ملوان و آذرخش، خبرنگاران و عکاسان مرد هم به راحتی تواستند از زمین و بازی عکاسی کنند.
![تمرین «با هم دیدن»]( "تمرین «با هم دیدن»")
درست مثل لیگ برتر مردان، در این‌بازی‌ها هم حاشیه‌ها داغ است؛ ملوان که بعد از مدت ها تعطیلی دوباره امسال توانسته به لیگ برگردد حامیان زیادی دارد، از جمله سرمربی این تیم که برای نگه داشتن تیم در سخت‌ترین روزها تلاش کرده، روی سکوها مورد تشویق بسیاری قرار می‌گیرد. علاوه بر این، بحث جدی روی سکوهای بازی‌های لیگ برتر زنان این است که تماشاگران اعتقاد دارند داورها برای اینکه یک بازیکن خاص به عنوان خانم گل لیگ امسال دست پیدا کند دست به ناداوری می‌زنند؛ بحثی که همیشه روی همه سکوهای تمام استادیوم‌های فوتبال جریان دارد!
یک روز بعد از این بازی، معاون فرهنگی قوه قضاییه هم اعلام کرد: «زنان و مردان می‌توانند با حفظ شئون در کنار هم وارد استادیوم شوند و بازی‌های ورزشی را ببینند».
جمعه گذشته، بازی ملوان و آذرخش، ۱۰:۳۰ صبح در زمین ورزشگاه راه‌آهن برگزار شد. سکوهای پایین‌تر را زنان اشغال کرده بودند و در سکوهای بالایی، تماشاگران مرد نشسته بودند. مثل همه بازی‌های دیگر، پرچم و بوق و بوقچی به‌راه بود و هر دو گروه تماشاچیان هوادار آذرخش و ملوان، شعارهای از پیش هماهنگ‌شده‌ای داشتند که در طول ۹۰ دقیقه بازی فریاد بزنند. حتی برای خبرنگاران هم تساوی رعایت شده بود. در حالی که در بازی‌های مردان، خبرنگاران زن راه دشواری برای ورود به استادیوم و گزارش بازی دارند، در بازی ملوان و آذرخش، خبرنگاران و عکاسان مرد هم به راحتی تواستند از زمین و بازی عکاسی کنند.
درست مثل لیگ برتر مردان، در این‌بازی‌ها هم حاشیه‌ها داغ است؛ ملوان که بعد از مدت ها تعطیلی دوباره امسال توانسته به لیگ برگردد حامیان زیادی دارد، از جمله سرمربی این تیم که برای نگه داشتن تیم در سخت‌ترین روزها تلاش کرده، روی سکوها مورد تشویق بسیاری قرار می‌گیرد. علاوه بر این، بحث جدی روی سکوهای بازی‌های لیگ برتر زنان این است که تماشاگران اعتقاد دارند داورها برای اینکه یک بازیکن خاص به عنوان خانم گل لیگ امسال دست پیدا کند دست به ناداوری می‌زنند؛ بحثی که همیشه روی همه سکوهای تمام استادیوم‌های فوتبال جریان دارد!
یک روز بعد از این بازی، معاون فرهنگی قوه قضاییه هم اعلام کرد: «زنان و مردان می‌توانند با حفظ شئون در کنار هم وارد استادیوم شوند و بازی‌های ورزشی را ببینند».
