جانی دوباره روی سکوهای انزلی
فوتبال بانوان ایستاده بر سکوی تبعیض
پس از دو سال از انحلال تیم فوتبال زنان ملوان بندر انزلی که کارنامه درخشانی در کسب مقام های قهرمانی و نائب قهرمانی دارد، این تیم با بازیکنانی جدید و سرمربیگری مریم ایراندوست جانی دوباره گرفته و به میدان بازگشته است.
تیم فوتبال زنان ملوان که در سال های نه چندان دور همواره مقام آور لیگ برتر بوده، طی دو سال گذشته یکباره منحل شد و کمتر کسی باور داشت بار دیگر به صحنه رقابت ها بازگردد؛ تیمی که اسطوره ای برای فوتبال زنان ایران به شمار می رفت ولی بازگشتی غرورآفرین به مستطیل سبز داشت و توانست توجهات زیادی را به خود جلب کند.
در یکی از روزهای آفتابی نخستین ماه فصل زمستان و در یک روز تعطیل، ورزشگاه تختی انزلی میزبان زنان فوتبالیستی بود که آمده بودند نام ملوان را زنده نگه دارند و در سویی دیگر؛ جمعیت پرشماری از دختران جوان و زنان که برای تماشای بازی به سمت باجه های بلیط فروشی در حرکت بودند؛ تماشای بازی های تیم فوتبال زنان ملوان سن و سال نمی شناسد و از خردسالان تا نوجوانان، جوانان و زنانی که سن و سالی جا افتاده تر دارند؛ در ورزشگاه حضور می یابند.
وجد ، شور و نشاط تماشاچیان؛ نشان از علاقمندی ریشه دار اهالی این شهر ساحلی به ورزش بویژه فوتبال دارد و یکی از تماشاگران به خبرنگار ایرنا می گوید که در کنار حمایت از تیم زنان شهرم، حضور به عنوان تماشاچی در این جمع پرشور نیز موجب دلگرمی برای تیم می شود.
وی تماشای بازی های تیمی همچون فوتبال را روحیه بخش ، نشاط آفرین و در عین حال در مواجهه با فضای مجازی پرطرفدار جوانان، دارای فضایی واقعی همراه با تفریحی سالم می داند.
هستی عشقی دختر 14 ساله ای است که از حضورش در ورزشگاه برای حمایت از تیم فوتبال زنان ملوان خوشحال است و به خبرنگار ایرنا می گوید: بین فوتبال آقایان و زنان تبعیض وجود دارد در حالی که زنان نیز توانمندی های زیادی دارند که باید مورد توجه قرار گیرد.
وی با اشاره به حضورش در ورزشگاه و تماشای بازی های فوتبال زنان، این فعالیت را روحیه افزا دانست و اضافه کرد: فوتبال، بازی تیمی جذابی است و اگر شرایط حضور زنان در ورزشگاه ها فراهم شود، بر نشاط جامعه می افزاید.
زرنگار دختر جوان دیگری است که به تماشانی بازی های تیم فوتبال ملوان می نشیند و به ایرنا می گوید: فوتبال زنان یک ورزش ارزنده است که اگرچه نسبت به گذشته، بین اقشار مردم جا افتاده اما هنوز در بعضی خانواده ها دیدگاه خاصی دارند و تصورشان اینست که این ورزش برای زنان مناسب نیست ولی ملوان، تا به حال خوش درخشیده و در حال نزدیک شدن به جایگاه گذشته خود است.
به فوتبال زنان همچون فوتبال مردان اهمیت داده شود
یکی از بازیکنان سابق تیم ملوان انزلی که به گفته خودش 10 سال قبل در تیم ملوان بازی می کرده نیز به ایرنا گفت: عدم حمایت و انحلال این تیم باعث شد که ملوان نسبت به 9 سال قبل ضعیف تر شود اما با وجود مربیگری خانم ایراندوست، بتدریج درحال قوی شدن است.
ثریا میانجی با بیان اینکه درصدا و سیما در 10 سال قبل بیشتر به فوتبال زنان اهمیت بیشتری داده می شد، افزود: متاسفانه ورزش زنان بویژه فوتبال آنان جدی گرفته نمی شود ، بازی فوتبال زنان 10 سال قبل در برنامه 90 نشان داده و به آن پرداخته می شد اما اکنون خود بازیکنان و هواداران هستند که عکس ها و فیلم هایی از این بازی ها در فضای مجازی منتشر می کنند.
وی با اشاره به انحلال چندین ساله تیم زنان ملوان و گلایه از عدم حمایت کافی از این تیم گفت: تفاوت بازیکنانی همچون سارا قمی که خانم گل ایران بوده با سردار آزمون چیست که وی را به صورت جهانی بشناسند اما زنان حتی در کشور خود ناشناخته اند؟
عشق و همدلی بین بازیکنان و سرمربی ملوان
سرپرست تیم فوتبال زنان ملوان بندرانزلی نیز در گفت وگو با ایرنا با اشاره به بیش از یک دهه فعالیت این تیم گفت: ملوان ، تیمی ریشه دار و یک برند است که در دنیا شناخته شده است.
مینا قنبرزاده افزود: بدلیل نبود حمایت کافی و بی مهری به این تیم، تیم فوتبال زنان ملوان بندر انزلی در سال های 95 و 96 منحل شد اما با اهتمام مالک و خانم ایراندوست که محبوبیت ، مدیریت و دانش فنی ایشان مثال زدنی است؛ با عشق ، علاقه و یکدلی بین بازیکنان و سرمربی این تیم دوباره پا گرفته است.
وی ورزش زنان را مظلوم خواند و گفت: متاسفانه اهمیتی که بایستی به ورزش زنان داده شود، نمی شود و ملوانان با غیرت و عشق بازی کردند و از مسئولان نیز انتظار می رود حمایت بیشتری از ورزش زنان ازجمله فوتبال زنان داشته باشند.
ورزش زنان نیاز به حمایت جدی دارد
سرمربی تیم فوتبال زنان ملوان بندرانزلی نیز در گفت و گو با ایرنا اظهار کرد: فوتبال زنان ملوان در انزلی و گیلان طرفداران زیادی دارد و هیچ تفاوتی بین آن با تیم مردان نیست و این موجب محبوب تر شدن این رشته ورزشی در بندرانزلی شده است.
مریم ایراندوست افزود: مشکلات اعم از سخت افزاری و مالی که هر دو مکمل هم هستند، وجود دارد اما تلاش کردیم با داشته های خود به پیشرفت برسیم و مشکلات را به حداقل برسانیم.
وی اظهار کرد: ورزش زنان هنوز به طور جدی حمایت نمی شود یعنی امسال که فعالیت می کنید، نمیدانید آیا سال بعد هم می توانید تیم داشته باشید یا نه همانطور که ملوان با انهمه پیشینه و مقام به راحتی منحل شد.
ایراندوست تصریح کرد: امروزه سالن های ورزشی پذیرای فوتبال دوستان است و علاقه مندان می توانند دست کم در سالن ها آموزش ببینند؛ هنوز همه استان ها و شهرها فوتبال ندارند یا بنا به هر دلیلی که شاید یکی از مهمترین آنها نبود امکانات باشد، اجازه تمرین در چمن به دختران داده نمی شود.
ایراندوست به سابقه و چگونگی ورودش به فوتبال نیز اشاره و اضافه کرد: من در یک خانواده کاملا ورزشی بدنیا آمده ام ، مادرم والیبالیست و پدرم فوتبالیست بود و از همان اوایل کودکی علاقه زیادی به فوتبال داشتم اما بدلیل اینکه در آن سال ها فوتبال برای زنان ممنوع بود تا سن 24 سالگی مجبور شدم به رشته های دیگر بپردازم.
وی ادامه داد: در رشته فوتبال با چهار مقام قهرمانی لیگ برتر ، جام حذفی ، لیگ یک ، تورنمنت بین المللی و شش مقام نائب قهرمانی لیگ برتر ، دو بار کسب عنوان برترین مربی سال کشور و کسب عنوان بهترین بازیکن تورنمنت پاکستان با 10 گل زده و با 76 بازی رسمی برای ملوان و 36 گل زده در سال 92 از بازیکنی فوتبال خداحافظی کردم و اکنون به عنوان سرمربی فعالیت دارم.
تیم فوتبال زنان ملوان همچنان می تازد و تماشاگران، با شور و حرارت بازیکنان را حمایت می کنند؛ هیاهو و شادی های آنان نشان می دهد که فوتبال، جنسیت نمی شناسد و زنان فوتبالیست نیز نیازمند حمایت و مهرورزی هستند.
در یکی از روزهای آفتابی نخستین ماه فصل زمستان و در یک روز تعطیل، ورزشگاه تختی انزلی میزبان زنان فوتبالیستی بود که آمده بودند نام ملوان را زنده نگه دارند و در سویی دیگر؛ جمعیت پرشماری از دختران جوان و زنان که برای تماشای بازی به سمت باجه های بلیط فروشی در حرکت بودند؛ تماشای بازی های تیم فوتبال زنان ملوان سن و سال نمی شناسد و از خردسالان تا نوجوانان، جوانان و زنانی که سن و سالی جا افتاده تر دارند؛ در ورزشگاه حضور می یابند.
وجد ، شور و نشاط تماشاچیان؛ نشان از علاقمندی ریشه دار اهالی این شهر ساحلی به ورزش بویژه فوتبال دارد و یکی از تماشاگران به خبرنگار ایرنا می گوید که در کنار حمایت از تیم زنان شهرم، حضور به عنوان تماشاچی در این جمع پرشور نیز موجب دلگرمی برای تیم می شود.
وی تماشای بازی های تیمی همچون فوتبال را روحیه بخش ، نشاط آفرین و در عین حال در مواجهه با فضای مجازی پرطرفدار جوانان، دارای فضایی واقعی همراه با تفریحی سالم می داند.
هستی عشقی دختر 14 ساله ای است که از حضورش در ورزشگاه برای حمایت از تیم فوتبال زنان ملوان خوشحال است و به خبرنگار ایرنا می گوید: بین فوتبال آقایان و زنان تبعیض وجود دارد در حالی که زنان نیز توانمندی های زیادی دارند که باید مورد توجه قرار گیرد.
وی با اشاره به حضورش در ورزشگاه و تماشای بازی های فوتبال زنان، این فعالیت را روحیه افزا دانست و اضافه کرد: فوتبال، بازی تیمی جذابی است و اگر شرایط حضور زنان در ورزشگاه ها فراهم شود، بر نشاط جامعه می افزاید.
زرنگار دختر جوان دیگری است که به تماشانی بازی های تیم فوتبال ملوان می نشیند و به ایرنا می گوید: فوتبال زنان یک ورزش ارزنده است که اگرچه نسبت به گذشته، بین اقشار مردم جا افتاده اما هنوز در بعضی خانواده ها دیدگاه خاصی دارند و تصورشان اینست که این ورزش برای زنان مناسب نیست ولی ملوان، تا به حال خوش درخشیده و در حال نزدیک شدن به جایگاه گذشته خود است.
به فوتبال زنان همچون فوتبال مردان اهمیت داده شود
یکی از بازیکنان سابق تیم ملوان انزلی که به گفته خودش 10 سال قبل در تیم ملوان بازی می کرده نیز به ایرنا گفت: عدم حمایت و انحلال این تیم باعث شد که ملوان نسبت به 9 سال قبل ضعیف تر شود اما با وجود مربیگری خانم ایراندوست، بتدریج درحال قوی شدن است.
ثریا میانجی با بیان اینکه درصدا و سیما در 10 سال قبل بیشتر به فوتبال زنان اهمیت بیشتری داده می شد، افزود: متاسفانه ورزش زنان بویژه فوتبال آنان جدی گرفته نمی شود ، بازی فوتبال زنان 10 سال قبل در برنامه 90 نشان داده و به آن پرداخته می شد اما اکنون خود بازیکنان و هواداران هستند که عکس ها و فیلم هایی از این بازی ها در فضای مجازی منتشر می کنند.
وی با اشاره به انحلال چندین ساله تیم زنان ملوان و گلایه از عدم حمایت کافی از این تیم گفت: تفاوت بازیکنانی همچون سارا قمی که خانم گل ایران بوده با سردار آزمون چیست که وی را به صورت جهانی بشناسند اما زنان حتی در کشور خود ناشناخته اند؟
عشق و همدلی بین بازیکنان و سرمربی ملوان
سرپرست تیم فوتبال زنان ملوان بندرانزلی نیز در گفت وگو با ایرنا با اشاره به بیش از یک دهه فعالیت این تیم گفت: ملوان ، تیمی ریشه دار و یک برند است که در دنیا شناخته شده است.
مینا قنبرزاده افزود: بدلیل نبود حمایت کافی و بی مهری به این تیم، تیم فوتبال زنان ملوان بندر انزلی در سال های 95 و 96 منحل شد اما با اهتمام مالک و خانم ایراندوست که محبوبیت ، مدیریت و دانش فنی ایشان مثال زدنی است؛ با عشق ، علاقه و یکدلی بین بازیکنان و سرمربی این تیم دوباره پا گرفته است.
وی ورزش زنان را مظلوم خواند و گفت: متاسفانه اهمیتی که بایستی به ورزش زنان داده شود، نمی شود و ملوانان با غیرت و عشق بازی کردند و از مسئولان نیز انتظار می رود حمایت بیشتری از ورزش زنان ازجمله فوتبال زنان داشته باشند.
ورزش زنان نیاز به حمایت جدی دارد
سرمربی تیم فوتبال زنان ملوان بندرانزلی نیز در گفت و گو با ایرنا اظهار کرد: فوتبال زنان ملوان در انزلی و گیلان طرفداران زیادی دارد و هیچ تفاوتی بین آن با تیم مردان نیست و این موجب محبوب تر شدن این رشته ورزشی در بندرانزلی شده است.
مریم ایراندوست افزود: مشکلات اعم از سخت افزاری و مالی که هر دو مکمل هم هستند، وجود دارد اما تلاش کردیم با داشته های خود به پیشرفت برسیم و مشکلات را به حداقل برسانیم.
وی اظهار کرد: ورزش زنان هنوز به طور جدی حمایت نمی شود یعنی امسال که فعالیت می کنید، نمیدانید آیا سال بعد هم می توانید تیم داشته باشید یا نه همانطور که ملوان با انهمه پیشینه و مقام به راحتی منحل شد.
ایراندوست تصریح کرد: امروزه سالن های ورزشی پذیرای فوتبال دوستان است و علاقه مندان می توانند دست کم در سالن ها آموزش ببینند؛ هنوز همه استان ها و شهرها فوتبال ندارند یا بنا به هر دلیلی که شاید یکی از مهمترین آنها نبود امکانات باشد، اجازه تمرین در چمن به دختران داده نمی شود.
ایراندوست به سابقه و چگونگی ورودش به فوتبال نیز اشاره و اضافه کرد: من در یک خانواده کاملا ورزشی بدنیا آمده ام ، مادرم والیبالیست و پدرم فوتبالیست بود و از همان اوایل کودکی علاقه زیادی به فوتبال داشتم اما بدلیل اینکه در آن سال ها فوتبال برای زنان ممنوع بود تا سن 24 سالگی مجبور شدم به رشته های دیگر بپردازم.
وی ادامه داد: در رشته فوتبال با چهار مقام قهرمانی لیگ برتر ، جام حذفی ، لیگ یک ، تورنمنت بین المللی و شش مقام نائب قهرمانی لیگ برتر ، دو بار کسب عنوان برترین مربی سال کشور و کسب عنوان بهترین بازیکن تورنمنت پاکستان با 10 گل زده و با 76 بازی رسمی برای ملوان و 36 گل زده در سال 92 از بازیکنی فوتبال خداحافظی کردم و اکنون به عنوان سرمربی فعالیت دارم.
تیم فوتبال زنان ملوان همچنان می تازد و تماشاگران، با شور و حرارت بازیکنان را حمایت می کنند؛ هیاهو و شادی های آنان نشان می دهد که فوتبال، جنسیت نمی شناسد و زنان فوتبالیست نیز نیازمند حمایت و مهرورزی هستند.
