به گزارش فوتبالدخت به نقل از ایمنا، برای تیم ملی فوتبال زنان سال ۱۴۰۰، مطمئناً سالی فراموش نشدنی و فوق‌العاده بود؛ چرا که آن‌ها توانستند برای اولین بار در تاریخ، با سرمربی‌گری مریم ایراندوست به جام ملت‌های زنان آسیا راه پیدا کنند.
در این راه، بازیکنان زیادی درخشان ظاهر شدند و در این موفقیت بزرگ نقش داشتند، یکی از این نفرات، زهره کودایی بود، دروازه‌بان موفق باشگاه ذوب‌آهن اصفهان و شیرزنی از خطه خوزستان که علی‌رغم سختی‌های فراوان، درخشان ظاهر شد.
در ادامه گفت‌وگوی نوروزی خبرنگار ایمنا را که با گلر تیم ملی زنان انجام داده است می‌خوانید:
ابتدا از سال گذشته شروع کنیم. سال ۱۴۰۰ را چطور دیدید؟
برای من شخصاً به لحاظ فوتبالی، سال بسیار خوبی بود، با وجود اینکه بیماری کرونا شرایط را کمی سخت کرد، اما در کل همه چیز خوب بود. امیدوارم که در سال جدید هم این روند مثبت ادامه داشته باشد، البته باید بگویم سال جدید برای همه مردم عزیز ایران هم عالی باشد و در سلامتی کامل باشند.
فکر می‌کنید در سال ۱۴۰۰ به هدف‌های خود رسیدید؟
هدف من این بود که در عرصه ملی و باشگاهی، عملکرد خوبی داشته باشم، خدا را شکر، فکر می‌کنم تا الان هم این اتفاق رقم خورده است و من امیدوارم که در ادامه هم با تیم ملی و باشگاهم ذوب‌آهن، اتفاقات خوبی را رقم بزنم.
بهترین و بدترین اتفاقی که برای شما در سال ۱۴۰۰ رخ داد چه بود؟
یادم نیست که اتفاق بد، چه بوده است؛ اما بهترین اتفاق، بدون شک مربوط می‌شود به لحظه تاریخی‌ای که برای اولین بار همراه با تیم ملی فوتبال زنان، به جام ملت‌های آسیا صعود کردیم و امیدوارم دوباره این حس را تجربه کنم.
در خصوص عملکرد خودتان در جام ملت‌های آسیا چه نظری دارید؟
با وجود اردوها و تمرینات خوبی که داشتیم و البته اعتمادی که کادر فنی به من داشت، تا آن‌جایی که می‌توانستم، تلاش کردم که عملکرد قابل قبولی را از خودم به جای بگذارم، باز هم می‌گویم، امیدوارم در سال جدید هم با توجه به تلاش و پشتکاری که دارم، بتوانم برای تیم ملی و ذوب‌آهن، مؤثر واقع شوم.
اما به سراغ سال پیش رو برویم. دورنمای شما برای سال ۱۴۰۱ چیست؟
اول از همه، از خدا می‌خواهم که به همه عزیزانم و مردم ایران سلامتی بدهد، چون همیشه اولویت اول من بوده است و بعد از خداوند می‌خواهم کمک کند که بتوانم در فوتبالم بیشتر از این‌ها پیشرفت و افتخار آفرینی کنم.
آیا به لژیونر شدن فکر کرده‌اید؟
شرایط برای لژیونر شدن کمی سخت است، به خاطر اینکه بازی‌های ما پوشش خبری قوی و پخش زنده ندارد، ولی با این حال به رقم زدن این اتفاق فکر می‌کنم، امیدوارم هرچه خدا مقدر کرده است رخ بدهد، اگر پیشنهادی وجود داشت که از هر نظر خوب باشد و در روند فوتبالم کمک کننده باشد، قطعاً آن را می‌پذیرم.
می‌توانید راجع به حواشی‌ای که اردنی‌ها برایتان رقم زدند، توضیحاتی بدهید؟
ما اردنی را شکست دادیم که هزینه‌های سرسام‌آوری را انجام داده بود و آن‌ها هرگز فکر نمی‌کردند که از صعود به جام ملت‌ها باز بمانند. آن اتفاق برای من خیلی ناراحت کننده بود، ولی جا دارد که از همه کسانی که به من پیام‌های محبت‌آمیز ارسال کردند تشکر کنم، این حمایت‌ها، من را بیشتر از قبل مصمم کرد تا به راهم ادامه بدهم. دستت تک تک مردم را می‌بوسم.
توصیه‌ای برای کسانی که دوست دارند موفق شوند، دارید؟
ورزش حرفه‌ای، در هر رشته‌ای سختی‌های خاص خودش را دارد، مخصوصاً فوتبال که درگیری در آن زیاد است. خود من با هدف خاصی فوتبال را انتخاب کردم و فکر می‌کنم موفق عمل کرده‌ام. آن‌هایی که می‌خواهند در ورزش حضور پیدا کنند، اول باید پشتکار داشته باشند، به آن رشته علاقه‌مند باشند و هرگز از زمین خوردن‌ها ناامید نشوند؛ چرا که ورزش حرفه‌ای، پستی‌ها و بلندی‌های زیادی دارد و من هم طعم این سختی‌ها را چشیده‌ام.
به سراغ تعطیلات نوروز برویم. چه برنامه‌ای برای عید دارید؟
من برای ایام عید به شهر خودم (اهواز) می‌روم تا در کنار خانواده، دوستان و آشنایان باشم و پس چند روز و اتمام تعطیلات باید برگردم و تمرینات باشگاهی را با ذوب‌آهن آغاز کنم.
و اما صحبت پایانی؟
انشاالله همه مردم ایران در صحت و سلامت کامل باشند، و امیدوارم بیماری کرونا هرچه زودتر از کشور ما و کل جهان، ریشه‌کن شود تا همه بتوانند مثل سابق به زندگی عادی برگردند.
گفت‌وگو از: علی سرفراز _ خبرنگار سرویس ورزش ایمنا
