از بدعهدی تا تعطیلی تیم های ملی
فوتبال و فوتسال زنان، چیزی در حد نابودی!
فوتبال و فوتسال زنان ایران، حال روز خوبی ندارد و به نوعی باید گفت فدراسیون فوتبال این 2 رشته را به امان خدا رها کرده است.به گزارش فوتبالدخت به نقل از ایسنا وضعیت فوتبال و فوتسال زنان ایران بارها مورد انتقاد قرار گرفته است و ابهام در برنامه‌های آنها نگرانی‌هایی را بین اهالی این رشته به وجود آورده است چرا که برنامه عینی و دقیقی برای بهبود وضعیت این دو رشته از سوی مسئولان فدراسیون فوتبال ارائه نشده است.
فوتسال زنان؛ کوتاهی و بدعهدی مسئولان
فدراسیون فوتبال برزیل با ارسال نامه‌ای رسمی تیم ایران را به جام جهانی کوچک دعوت کرده است که مهلت اعلام آمادگی نیز تا 15 شهریور ماه بود با این حال مشخص نیست که آیا فدراسیون حاضر به اعزام تیم ملی است و به دعوتنامه برزیل پاسخ داده است یا خیر. از طرف دیگر شیوع کرونا بهانه خوبی شده تا در برگزاری اردوهای تیم زنان همچنان تعلل صورت بگیرد و زمان برای حضور مقتدرانه آنها در جام ملت‌های آسیا و کسب سومین جام قهرماتی از دست برود. با اینکه شهناز یاری(سرمربی تیم فوتسال زنان) پیش از این اعلام کرده که اردوهای تیم ملی از 21 شهریور آغاز می‌شود اما هنوز لیست بازیکنان دعوتی از سوی فدراسیون اعلام نشده و احتمال تعویق این اردو وجود دارد.علاوه بر این آوازه بدعهدی فدراسیون فوتبال ایران در ماجرای پرداخت پاداش قهرمانی تیم ملی فوتسال در جام ملت‌های آسیا 2018 در کشور پیچیده تا جایی که چندی پیش یک فرد خیر مبلغی را به ملی‌پوشان داد تا از آنها که بیش از دو سال است پاداش 22 میلیونی خود را نگرفته‌اند، قدردانی کند.
تعطیلی 17 ماهه تیم ملی فوتبال بزرگسالان
20 فروردین ماه 1398 بود که تیم ملی فوتبال زنان بزرگسال ایران با شکست برابر چین تایپه از صعود به مرحله نهایی مسابقات انتخابی المپیک بازماند. پس از آن تیم ملی بزرگسالان نیز به فراموشی سپرده شد، گویی از ابتدا نیز تشکیل نشده است؛ اردو و بازی دوستانه‌ای نداشت و آینده این تیم ترسیم نشد. در حالی که بارها اعلام شده مسابقات قهرمانی آسیا پیش رو است اما گویا مسئولان تصمیم گیرنده تمایلی به شنیدن این سخنان ندارند.وقتی همه را مجبور به سکوت می‌کنند!
با وجود وضعیت مبهم فوتبال و فوتسال زنان، مسئولان فدراسیون فوتبال سکوت پیشه کرده‌اند. لیلا صوفی زاده به عنوان نایب رئیس بانوان فدراسیون و کسی که نقش مهمی در مدیریت بخش بانوان دارد، حاضر به تشریح برنامه تیم های ملی نیست و به نظر می‌رسد که شاید اصلا برنامه برای این بخش ندارد که حاضر به اظهار نظر کردن نیست. گویا او ترجیح داده با سکوت، ماه‌های آخر دوره مدیریت خود را طی کند.مسئولان فدراسیون فوتبال نه تنها خود حاضر به پاسخگویی به رسانه و شفاف سازی افکار عمومی در مورد برنامه تیم‌های ملی نیستند بلکه ظاهرا به کمیته بانوان، سرمربیان تیم‌های ملی و ملی‌پوشان نیز تاکید کرده‌اند که به هیچ وجه در مورد تیم ملی صحبت نکنند اما آیا این موضوع چیزی جز بی‌توجهی به علاقه‌مندان فوتبال و فوتسال زنان است؟
نباید از نقش مهین فرهادی زاد، معاون بانوان وزارت ورزش و جوانان در وضعیت فوتبال و فوتسال زنان چشم پوشی کرد. او که یکی از اصلی‌ترین مسئولان ورزش بانوان است و باید با جدیت و دقت وضعیت بانوان ورزشکار را رصد و نسبت به تعیین تکلیف و پیشبرد برنامه‌های آنها نقش نظارتی و حمایتی خود را ایفا کند.
بارها از معاون بانوان وزیر ورزش در مورد تعلل دو ساله در پرداخت پاداش دختران فوتسالیت سوال شده اما صرفا بیان کرده که با مسئولان فدراسیون فوتبال صحبت کرده است و آنها قول داده‌اند پاداش را در اولین فرصت پرداخت کنند اما آیا فرهادی‌زاد جز صحبت کردن، این قدرت مدیریتی را دارد که اقدام دیگری انجام دهد؟
هرچند انتظار بر این است که فرهادی زاد و صوفی زاده به عنوان دو مدیر زن بیش از هر کس دیگری نگران بانوان فوتبالیست و فوتسالیست باشند و با قدرت و شجاعت برای احقاق حق آنها تلاش کنند اما وضعیت مبهم این تیم‌ها نشان می‌دهد که آنها در این راه یا شکست خورده‌اند و یا اصلا اقدامی جدی انجام نداده‌اند.
با روند فعلی نمی‌توان انتظار داشت که بانوان فوتسال و فوتبال بتوانند در عرصه‌های بین‌المللی نتیجه خوبی بگیرند. وقتی آنان که باید تصمیمات جدی بگیرند و شرایط مورد نیازشان را فراهم کنند سکوت کرده‌اند، خواهی نخواهی نتیجه ناکامی خواهد بود.
