خودم را یک زن با امتیازی ویژه و آینده‌ای روشن‌تر می‌دانستم
اولین زن برنده توپ طلای جهان: مصدومیت پایان دنیا نیست
آدا هگربرگ اولین زن برنده توپ طلا درباره اهمیت دادن به فوتبال زنان و دوران مصدومیت در روزهای کرونایی صحبت کرده است.به گزارش فوتبالدخت به نقل از خبرورزشی آدا هگربرگ ستاره نروژی تیم لیون و اولین زنی که برنده توپ‌طلا شد، در مصاحبه با نشریه «گاردین» از پشت‌سر گذاشتن مصدومیت سختش در روزهای کرونایی و اهمیت دادن به فوتبال زنان صحبت کرده است که بخش‌هایی از این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید.
مصدومیت پایان دنیا نیست
آدا هگربرگ در حال تمرین احساس کرد اتفاقی در زانوی راستش رخ داد. او درباره این مصدومیت که پیش از دیدار مقابل تیم رنس برایش به وقوع پیوسته بود، گفت: «زانویم چفت می‌شد. صدای تق‌تق می‌داد. حس کردم بدنم لرزید. این یک نشانه بود، ولی بعد روی پایم بلند شدم و هیچ دردی نداشتم.» وقتی به این بازیکن نروژی گفته شد رباط صلیبی پاره کرده، شوکه شده بود و فهمید که فصل برایش به پایان رسیده است. آدا ادامه می‌دهد: «این حس خیلی خیلی ناآشنا بود. خودم را یک زن با امتیازی ویژه و آینده‌ای روشن‌تر می‌دانستم. این پایان دنیا نیست، ولی وقتی یک فوتبالیست هستی و یک ورزشکار در بالاترین سطح، این اتفاق مثل این است که یکباره به پایین‌ترین سطح ممکن برسی.»
خوش‌شانسی آدا
برنده توپ طلای زنان ۲۰۱۸ عادت ندارد در حاشیه باشد. او در ادامه بیان می‌کند: «بزنم به تخته من همیشه خوش‌شانس بوده‌ام.» تا ژانویه، او دورانی بدون آسیب‌دیدگی داشت که اجازه داد در ۲۷۱ بازی ۲۸۲ گل بزند که شامل ۵۳ گل در لیگ قهرمانان است. چیزی که بیش از همه این آمار را تأثیرگذار می‌کند این است که به یاد بیاوریم فقط ۲۴ سال سن دارد. هگربرگ به نوعی شانس هم داشته، چراکه در سالی که آسیب دید فوتبال به‌دلیل شیوع ویروس کرونا متوقف شده که بازیابی مصدومیتش را متفاوت می‌کند. او جدا از خانواده‌اش در نروژ است. او و خواهرش آندرین که برای رم بازی می‌کند، در این خانواده شرایطی پیدا کرده‌اند که از سنین پایین به‌عنوان فوتبالیست رشد کنند. آدا همچنین دلتنگ همسرش توماس روگن بازیکن تیم لخ‌پوزنان هم هست که در لهستان حضور دارد. با این حال به طور شگفت‌انگیزی خوشحال است و با همین اشتیاق می‌گوید: «من خوب کار می‌کنم. غر نمی‌زنم. شرایط در حال حاضر خیلی عجیب است. فقط سعی می‌کنم در خانه بمانم و خوشبختم که در دوران بازیابی مصدومیتم همه چیز در اختیار داشته‌ام.»
صدای فوتبال زنان
هگربرگ در ادامه با اشاره به اینکه صحبت کردن درباره فوتبال سخت است، صحبت کردن درباره فوتبال زنان در ماه‌های بحرانی ویروس کرونا بخش مهمی از گفت‌وگو است. آدا در این باره می‌گوید: «فوتبال از این مسئله رنج می‌برد، باشگاه‌های بزرگِ مردان رنج می‌برند، همه رنج می‌برند و بدیهی است که فوتبال زنان هم رنج می‌برد. من می‌فهمم که فوتبال مردان برای این بحث در اولویت است. ما همچنین سود اقتصادی فراوانی از باشگاه‌های مردانه می‌بریم و به کمک آنها نیاز داریم، برای ساختن یک نتیجه بهتر و رسیدن به مکانی که می‌توانیم روزی خودمان از آن بهره‌مند شویم اما این خیلی مهم است که همیشه فوتبال زنان را در بحث‌ها حفظ کنیم. در این مورد سال‌های اخیر پیشرفت بسیار خوبی حاصل شده است. ریتم خوبی داشته و بسیار مهم است که بعد از یک بحران مانند این دوباره دو قدم به عقب برنداریم، چون ما اولویت اول نیستیم. ما باید برای همان تحولی که در سال‌های اخیر دیده‌ایم، تلاش کنیم.» این نخستین مرتبه نیست که مهاجم لیون از جایگاهش برای پیشبرد هدفش استفاده می‌کند و آخرین بار هم نخواهد بود. او به‌دلیل عدم حمایت و سرمایه‌گذاری در فوتبال زنان نروژ، از تیم ملی کشورش کناره‌گیری کرد. آدا هگربرگ ادامه می‌دهد: «شما یک انتخاب دارید: می‌توانید بازی کنید و همین اما فکر می‌کنم وقتی در این زمینه به یک سطح مشخص رسیدید، مسئولیت زیادی با آن همراه خواهد شد. مهم است که بگویم شما هم باید این کار را انجام بدهید، اگر انجام نشود، صدا و تأثیری نخواهید داشت. این بزرگ‌ترین انگیزه من از روز اول بوده و هر روز برای اجرای آن تمرین می‌کنم.» آدا در ادامه ضمن تمجید از مگان راپینو کاپیتان تیم ملی زنان آمریکا بیان کرد: «افرادی را که پای آنچه به آن اعتقاد دارند ایستاده‌اند و از قدرت صدای‌شان برای کارهای خوب استفاده می‌کنند را تحسین می‌کنم. این همان کاری است که سعی دارم انجام دهم، ایستادن پای آنچه اعتقاد دارم برای بازی‌های زنان خوب است. فکر می‌کنم نیاز داریم که با هم و برای هم بایستیم و بجنگیم. به همین دلیل است که مگان رپینو باید مورد توجه و احترام فوتبالیست‌های سرتاسر جهان قرار بگیرد، زیرا او برای همه ما و برای بازی ضربه خورده و ما به صداهای قوی مثل او احتیاج داریم.»
تغییر در فرهنگ نروژ
این مسائل با فلسفه آدا هگربرگ به‌عنوان بازیکن همخوانی دارد. وقتی از او می‌پرسند جاه‌طلبی‌اش در فوتبال چیست از عناوین فردی و تیمی نمی‌گوید. چیزی ساده‌تر او را جلو می‌برد که درباره‌اش توضیح می‌دهد: «بزرگ‌ترین آرزوی من به حداکثر رساندن پتانسیلم است. برای دیدن اینکه چقدر می‌توانم آن را به عنوان بازیکن در بالاترین سطح جلو ببرم. این چیزی است که به من انگیزه می‌دهد.» فرهنگ در نروژ تغییر کرده، در حالی که دختران و پسران جوان او را الگو قرار می‌دهند، همان‌طور که وقتی بزرگ می‌شد خودش اوله‌گنار سولشائر را الگو قرار می‌داد. آدا ادامه می‌دهد: «وقتی بزرگ می‌شدم، کمبود الگوهای نقش زنان وجود داشت. این چیزی است که امروز خیلی تغییر کرده و خیلی مهم است. می‌توانم تأثیر همه موفقیت‌هایی که من با لیون داشتم را نه تنها در دختران جوان بلکه در پسران جوان نروژ ببینم. احساس می‌کنم این یک تغییردهنده بازی است.»
برنامه‌های بازگشت
هگربرگ با لیون همه عناوین را برده و آیا می‌خواهد این تیم را ترک کند؟ آدا به این مورد هم این‌گونه پاسخ می‌دهد: «به وفاداری به باشگاهم اعتقاد دارم. سال‌های شگفت‌انگیزی در لیون داشته‌ام و یک سال دیگر هم قرارداد دارم. غیرممکن است بگویم در آینده چه چیزی اتفاق خواهد افتاد اما در حال حاضر در حال بازیابی مصدومیتم هستم و سعی می‌کنم قوی‌تر به ترکیب لیون برگردم. من برنامه‌های وحشتناکی در بازگشت دارم.»
منبع: خبرورزشی/ آذر ابراهیمیان
